Evlere bir öğrenci koçu yardımı girmesi, kulağa hoş gelmiyor mu?

Ebeveynlerin, çocuklarının eğitim seviyelerini yükseltmek adına yaptıkları konuşmalar organize ilgi ve takip içermiyor. Anne ve babalar, çocuklarını uyarıyorlar fakat çocukların yeterince okul sorumluluğu almadığı fark ediliyor.

Yaz dönemi verilen ödevlerin çoğu tamamlanmadan, öğrenciler okul sıralarında yerlerini alıyorlar.

Kitap okuma üzerine evde yapılan konuşmalar da çok etkili olmuyor…

Çocuklarla birlikte, televizyon ve tablet saatleri belirlenebiliyor ama kitap okuma saati hatırlatması tartışmayla bitiyor.

 “Bizim çocuğumuz zeki ama çalışkan değil” gibi cümlelerle, aileler kendilerini tatmin etme yoluna giriyor. Peki sizce, öğrencilerin akademik başarısı ve disiplinle birlikte alacakları ahlaki değerlerinin önüne, zeki olma vurgusuyla duvar örülmüyor mu?

Aileler tecrübeleriyle, çocuklarının dehasını kullanmalarına ve sistematik bir başarı haritası çizmelerine yardımcı olabiliyor mu?

Anne ve baba, profesyonel öğrenci koçu veya psikolog değildir…

Korku, taciz, şiddet veya kaza travmalarını geçiren çocuklar; belki psikolojik yardım alıyorlar. Geçirilen vaka, terapi sürecinde atlatılıyor. Fakat okuldaki akademik yatkınlığı gün yüzüne çıkarmak ertelenebiliyor.

Öğrenci koçluğu; ülkemizde yaygınlaşmıyor, konuşulmuyor ve hatta bilinmiyor. Bu eğitimi almış biri olarak; öğrencilerin ne istediklerine karar vermelerine, hayatlarına başarıyla yön vermelerine ve hedeflerine ulaşmalarına yardımcı olmak isterim.

Her birey, potansiyel ile doğuyor. İçinde var olan mükemmel cevher, gün yüzüne çıkmayı beklerken yaşam bitiyor.

Ders notları yüksek ve desteğe ihtiyaç duymayan öğrenci de, kendi potansiyeliyle daha tanışmamış olabilir.

Öğrenci, matematik dersinde gösterdiği performansıyla yeterli bulunup meslek seçimini mühendislikten yana kullanabilir ya da icat yapan ve ülkeyi geliştiren bir bilim insanı olmaya karar verebilir.

Öğrencinin işitsel zekası zayıfken dokunsal zekası yüksek çıkabilir ve ders başarısı dokunsal zeka uygulamalarıyla artırılabilir.

Koçluk sürecinde kullanılan Neuro Linguistic Programming (NLP) Değişim Modeli ile; mevcut durum, kaynaklar ve arzu edilen durumu analiz ediliyor. Böylece şimdi olunan ile olunmak istenilen tespit ediliyor.

Öğrenci olmak istediğine ulaşırken çeşitli kaynaklardan yararlanıyor. Bunlar; zihinsel stratejiler, lisan, fizyoloji, duygusal haller, inançlar ve değerler oluyor.

Kaynaklardan yararlanarak kendi davranış ve düşüncelerini fark eden ve bunlara isteği doğrultusunda şekil veren öğrenci, arzu ettiği duruma ulaşıyor.

Öğrenci koçları; öğrencinin kendi potansiyeline uygun, açık, net ve ulaşılabilir hedefler belirlemesi, belirlediği hedeflere odaklanması ve hedefleri gerçekleştirmesi sürecine koçluk yapıyor.

Hedefe ait özellikler aşağıdaki gibidir:

S    (Spesific)                   -> Belirli ve net olmalı

M  (Measurable)          -> Ölçülebilir olmalı

A   (Achievable)             -> Ulaşılabilir olmalı

R   (Realistic)                   -> Gerçekçi olmalı

T   (Time)                          -> Zamanı belli olmalı

Hedefi geçekleştirme aşamasında; öğrencinin hayatı algılama şekli, zaman yönetimi, mantık seviyesi, duygu yönetimi ve öğrenme stilleri gibi alanlar incelenerek kişiye uygun uygulamalar veriliyor.

Potansiyeli ortaya çıkan ve istediği hedefine ulaşan kişiler, aynı zamanda mutluluğu yakalıyor.

Öğrencilerimize, başarılı ve mutlu bir eğitim - öğretim yılı diliyorum…